زمانو برگردون ، به روزای بی غم .. !!

باد آورده را باد می برد
اما تــــــــو
که با پای خودت آمده بودی ...!!!

خوشبختی من
پیدا کردن تــــــــو
از میان این همه ضمیر بود ...!!!

برای داشتن تـــــــو
دلی را به دریا زده ام
که از آب واهمه داشت ...!!!

تیشه و کلنگم را
برداشته هام
تـــــــو فقط بگو کدام کوه ...!!!

هیچ اتفاقی نیفتاده
ستون حوادث هنوز خالی ست
زنده ام بی تـــــــو ، باورت می شود ...!!!

سیاهی زیر چشمانم را
دوست دارم
جای پای رفتن توست ...!!!

از سردی نگاهت نمی لرزم ؛ من همیشه از زیرِ صفر شروع کرده ام !

من یک سیلی به تو بدهکارم وقتی آن همه تمبر “دوستت دارم” روی گونه هایت چسباندم …
وقت رفتن باید مهر “باطل شد” رویشان می زدم !

خوب است بدانیم که گاهی آنچه می کشیم ، درد بی او بودن نیست ! تاوان با او بودن است …