روزی یاد میگیری..

از یک دوستت دارم ساده برای دلت یک خیال رنگارنگ نبافی..

که رابطه یعنی بازی و اگربازیگری نکنی میبازی..که داستان های عاشقانه از یک جایی به بعد رنگ و بوی منطق به خود میگیرند..

یاد میگیری..

که باید صورت مسئله ای پر ابهام باشی و نه یک جواب کوتاه و ساده.. که وقتی باد می آید کلاهت را سفت بچسبی و نه بازوی دیگری را..

و روزی میفهمی..در انتهای همه ی گپ زدن های دوستانه باز هم تنهایی...

مثل همون مترسکی که هنوز عاشق کلاغاست