متن آهنگ کلافه از منصور

یه راهی که بسته

از زندگی سیره لحظه ای که میره

از این همه غصه

نزدیک ی بمیره

بین ِ راه و بیراه رو لبه ی ِ پرتگاه

پر از حیله دورش

پر از اشک ِ تمساح

حادثه همیشه تویه زندگیش ِ

باهاش حرف میزنی

عصبانی میشه

.

انگاری اضافه ست از دنیا کلافه ست یه عمره تو چشماش

بغض ِ بدقیافه ست

از همه چی بیزار از همه چی بیمار هی میزنه با مشت

تویه در و دیوار

.

.

.

تویه نگاه ِ خسته ــَش انتظار ِ

زخمی ِ.احتیاج به

مرحم داره

از همین عشقی که داره میمیره

از همین عشق

میتونه جون بگیره

میتونه باز به زندگی رو کنه

یه ذره عشق

میتونه جادو کنه

یه ذره عشق

میتونه جادو کنه

.

انگاری اضافه ست از دنیا کلافه ست یه عمره تو چشماش

بغض ِ بدقیافه ست

از همه چی بیزار از همه چی بیمار هی میزنه با مشت

تویه در و دیوار

.

تو چند غصه تیز ِ تعقیب و گریز ِ

سایه به سایه ـَش

تقدیر ِ مریض ِ

ته ِ خط رسیده از همه بریده

ترس ِ.تو وجودش

مث ِ مار گزیده

.

انگاری اضافه ست از دنیا کلافه ست یه عمره تو چشماش

بغض ِ بدقیافه ست

از همه چی بیزار از همه چی بیمار هی میزنه با مشت

تویه در و دیوار